“Nikol Paşinyan gücünü itirir və bu göz qabağındadır. Hər şeydən əvvəl, Qarabağla bağlı sui-qəsddəki günahı olduğu üçün deyil, şəxsi siyasi fəlsəfə anlayışının “məhv edən” ideoloji obrazı ətrafında qurulduğu üçün itirir. Bu, iki il yarımlıq hakimiyyətdə olduğu müddətdə heç vaxt dəyişdirilməyib, baxmayaraq ki, özünü müsbət mənada göstərmək üçün kifayət qədər vaxtı var idi”.
Teleqraf.com xəbər verir ki, bu barədə Ermənistanın “Aysor” nəşrində yayımlanan məqalədə bildirilib.
Məqalə müəllifi qeyd edir ki, Paşinyan klassik bir radikal müxalifətçi olaraq gücün zirvəsinə qalxıb, ancaq siyasi təcrübəsizliyi və dar düşüncəsi sayəsində, öz “qiyamçı” imicini itirib və həmişə cəmiyyətin dəstəyini ala biləcəyinə inanıb:
“İctimai qurumlarla, müxalifətlə, kilsə ilə, ziyalılarla konstruktiv dialoq qurmadı. Ona yalnız aşağı siniflərlə ünsiyyət uyğun görünürdü. Buna görə də özünün yaratdığı obrazını oynamağa davam etdi. Bu obrazla cəmiyyətin müəyyən kəsimini əlinə almağı bacardı. Nəticədə, o, ölkənin yox, yalnız baş nazir kabinetinin ağası oldu, xalqın sevimlisi, millətin lideri ola bilmədi.
Öz yerini gücləndirmək üçün keçmiş hakimiyyət nümayəndələrini hədəf alaraq, onlara olan inamı sarsıtmağa başladı, yəni keyfiyyətə yox, kəmiyyətə üstünlük verdi. Çoxluq da bunu istəyirdi. Ancaq kəmiyyətin mənbəyi ələkdəki sudur. İlkin mərhələdə Paşinyan bunu yalnız yalanlarla manipulyasiya etmək və cəmiyyətdə “keçmişə” qarşı kor nifrəti artırmaq yolu ilə əldə etdi. Lakin sonradan özünü və seçicilərini “keçmişin” cinayətlərinə dair isterik diskussiyadan qurtarmaq istəmədi və ya bacarmadı. Buna görə də, indi də Paşinyanın özü güclü siyasi təzyiqlərin mərkəzində olanda, iyirmi illik quldur rejimi ilə bağlı nifrət dolu və rabitəsiz ritorika xaricində, özünü doğrultmaq üçün anlaşılan bir şey təklif edə bilmir.
İndi özü ölkənin keçmişində, tarixi barrikadaların digər tərəfində qalan bir xatirəyə çevrilir. Vaxtilə hökumətə hücum etmək üçün “qoç” düzəltdiyi sevimli tərəfdarlarının adrenalin dolu siyasi aksiyalarda iştirak etmək üçün acgöz olduğunu da nəzərə almadı. Kütlə bütlərinə yox, təbiətinə sadiqdir. Kütlə gücün kim olduğu ilə o qədər də maraqlanmır, hakimiyyəti devirmə prosesini çox sevir”.
Məqalədə vurğulanır ki, indi keçmiş Paşinyan seçicilərinin kiçik bir hissəsi istisna olmaqla baş nazirin xəyanətinə başqalarından daha yüksək səs çıxarırlar: “Bu, Paşinyanın hakimiyyət uğrunda apardığı mübarizənin başlanğıcında - eyforiya atmosferində açdığı həmin “Pandora qutusu”dur.
Paşinyanın itkisi qaçılmazdır. Paşinyan bunu ən azı baş verənlərin miqyasının müqayisəli təhlilindən dərk etməlidir. Nə də olsa, 2008-ci ilin mart iğtişaşları nəticəsində öldürülənlərdən bir neçəsi də “məxməri inqilab”ın müqəddəs qurbanı oldu. İnsanlar bu qurbanların 2020-ci ildə məğlub olduqları müharibədə ölən minlərlə gənc olduğunu deyirlər”.